عطف

گرد هم آمده بودیم تا حرف‌هایمان را یکی کنیم، تا مبدأ درخور مداومتی پیدا کنیم و اثری قابل تکوین بگذاریم. مسیر تحولات جامعه را با هم و از دیدگاه هم، نظاره کردیم بلکه به آنچه که باید، معطوف شویم. در میان گشت‌وگذارمان از دل تغییرات و پستی و بلندی‌های زمان، مکان و معنا به نقاطی رسیدیم که انتهای یک مسیر و ابتدای مسیری دیگر بودند. نقاطی که بشر همواره برای وقوع یا منحل شدن آن بسیار کوشیده و عیان بود که عبور از آنها؛ منشأ تحول است. «عطف» از دل این گردهمایی بیرون آمد! معماری نیز در جریان مسیر زمان، مکان و معنای روایات و دیدگاه‌های درخور توجهی، حول محور عطف داشته و پیش رو دارد.

در این شماره می‌خوانیم:

حصارها: علی سیدعرب

تنها دویدن: مینا نصرت‌زاد

قدم‌هایی نو در برابر تاریخ معماری ایران: جمال اسماعیل‌زاده

ترسیم شمایل معماری آینده: نیوشا مهران

انگاره؛ عروسک خیمه شب بازی